acceptatie

Loslaten & accepteren: het waren lang magische woorden waarvan ik de betekenis rationeel kon vatten ... tot ik ze enige tijd geleden 'zomaar' ineens met mijn hele zijn kon herkennen.

Het was een gevoelsmatige & ego-loze AHA-erlebnis ...

En nu zou ik hier dus willen uitleggen & verklaren, aan iedereen die dit leest, hoe dat zo tot stand kwam, het kadootje doorgeven.

Daar heb ik een kleine oefening voor ... die vraagt vooral goesting [vert: zin], een klein beetje vertrouwen en een minieme dosis durf.

Als je dat hebt, dan ben je er helemaal klaar voor!

[oefening] Kijk naar iets of denk aan iets wat je niet mooi vindt, waar je een oordeel over hebt, iets waarvan je zou willen dat het anders zou zijn dan het is. Observeer ondertussen je gedachten zonder ze te veranderen.

[beschouw de volgende stappen even als spielerei]

Vertel jezelf nu dat die oordelende gedachten onjuist zijn, dat je je vergist hebt en laat ze dan (even) los. Overtuig jezelf ervan dat het onderwerp van jouw observatie perfect is zoals het is en ga op zoek naar de schoonheid ervan. Bedenk of (h)erken het verborgen geschenk.

De echte durvers kunnen zich tenslotte voornemen om vanaf nu deze spielerei voor waar aan te nemen elke keer als dit onderwerp weer in hun gezichts- of denkveld komt.

En dan komt de grootste braintwister → deze oefening heeft de werkelijkheid weergegeven ...

Het onderwerp van jouw observatie is echt perfect zoals het zich nu aan je laat zien en er is een reden dat je ernaar kijkt.

Het gaat hier niet om fatalisme want je bent niet machteloos. De intentie om zonder oordeel naar de wereld te kijken is een krachtig instrument om meer schoonheid uit te nodigen in je leven [en zo ook in dat van anderen].

Jouw intentie om zonder oordeel door het leven te gaan maakt het overbodig om je met loslaten & acceptatie bezig te houden ... dat gebeurt dan vanzelf.